Mensen hechten aan elkaar. Maar ook aan dieren, dingen, of bijvoorbeeld herinneringen. Deze behoefte aan contact maakt dat mensen niet eenzaam zijn, zorgt voor veiligheid, en geeft het leven een zin. Maar daardoor ontstaat er wel een afhankelijke relatie tussen persoon en buitenwereld.

En dat is een onzekere en kwetsbare positie. Want mensen hebben niet de volledige controle over de dingen buiten zichzelf. Vriendschappen worden aangegaan en weer verbroken. Alles wat leeft gaat een keer dood en kleine kinderen worden grote mensen. Wie zich ergens aan hecht kan dit weer verliezen.

In mijn werk onderzoek en verbeeld ik deze relatie tussen het kwetsbare individu en zijn leefwereld. Daarbij ga ik vaak uit van persoonlijke ervaringen, jeugdherinneringen, dromen en fantasieën.